بررسی میزان توجه به خلاقیت در روش تدریس اعضای هیأت علمی طرح جامع دانشگاه شاهد از دیدگاه دانشجویان

هدف پژوهش حاضر، بررسی میزان توجه به خلاقیت در روش تدریس اعضای هیأت علمی طرح جامع دانشگاه شاهد از دیدگاه دانشجویان در سال تحصیلی 94-1393 بود. روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی است. در این پژوهش شش مولفه به عنوان مولفه های خلاقیت در روش تدریس که، شامل انعطاف پذیری ذهنی، کنجکاوی، رشد و ظهور مهارت ها، خودشکوفایی، موفقیت و استفاده از روش های نوین تدریس می باشد، در نظر گرفته شده است جامعه آماری کلیه دانشجویان کارشناسی دانشکده های علوم انسانی، علوم پایه، و فنی و مهندسی طرح جامع دانشگاه شاهد که جمعاً 2026 نفر می باشد. در این پژوهش نمونه تحقیق 322 نفر بودند. ابزار پژوهش پرسشنامه ترکیبی از پرسشنامه رند سیپ و یک پرسشنامه محقق ساخته می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی(میانگین، انحراف استاندارد) و استنباطی(آزمون t تک گروهی، تحلیل واریانس و شفه)، استفاده گردید. بین اظهارات پاسخگویان در خصوص بکارگیری خلاقیت در روش تدریس بر اساس مولفه های(انعطاف پذیری ذهنی، کنجکاوی، رشد و ظهور مهارت ها، خودشکوفایی، موفقیت و استفاده از روش های نوین تدریس) بر حسب دانشکده های طرح جامع دانشگاه شاهد تفاوت معناداری وجود دارد. این پژوهش نشان داد که از نظر دانشجویان دانشکده علوم انسانی، علوم پایه، و فنی و مهندسی وضعیت خلاقیت اساتید در تدریس متوسط به بالا است. همچنین در میان دانشکده ها، اساتید دانشکده علوم انسانی نسبت به سایر دانشکده ها در تدریس خلاقانه تر عمل می کنند.